از عرض خیابون داشتم رد می شدم که برم اون طرف و وارد دانشگاه بشم. همین طور که میومدم چشمم خورد به دختری که داشت از پیاده روی کنار دانشگاه میومد سمتِ دانشگاه.
عظمت بعضی دردها گفتنی نیست، دیدنی است؛ و عظمت درد غیبت تو را آنهایی دیدند که ضجه های امام صادق علیهالسلام را در فراقت دیدند؛ همان لحظه که روی خاک نشسته بود و مثل مادر داغدیده اشک میریخت و میگفت: «آقای من، غیبت تو خواب از چشمانم ربوده و آرامش دلم را گرفته...»